Niemand gaat vanzelf naar het toilet. Daarvoor is initiatief nodig. Je moet dit herkennen en het belang ervan inzien. Ook moet het niet teveel moeite kosten en je moet voldoende vertrouwen hebben dat het gaat lukken. Maar wie zorgt voor een naaste met dementie, zal herkennen dat juist dit initiatief vaak niet meer, of onvoldoende aanwezig is. Dat heeft verschillende oorzaken.
Apathie kan een belemmerende factor zijn om zelfstandig naar het toilet te gaan. Dit betekent dat iemand door dementie lusteloos en initiatiefloos is geworden. Ook pijn kan een rol spelen. Aan gewrichten of ledematen bijvoorbeeld. Bewegen kan dan zo zeer doen dat iemand met dementie liever zijn urine en ontlasting laat lopen dan naar het toilet te gaan. Een andere belemmering kan zijn dat een oudere met dementie niet meer zelf naar het toilet gaat omdat het een paar keer is mislukt. Omdat hij het toilet niet op tijd kon vinden. Of eenmaal daar aangekomen de deur niet open kon krijgen. Ouderen vinden het vaak vervelend om hulp te vragen. Zij schamen zich en willen anderen niet tot last zijn.
Gelukkig kun je veel doen om de toiletgang minder belastend te maken.