In deze blog beschrijft Brechtje aan de hand van casussen de uitdagingen die zij als Buurtzorgmedewerker tegenkomt op het gebied van huid- en continentiezorg.
Ik ben Brechtje, inmiddels 7 jaar werkzaam als wijkverpleegkundige bij Buurtzorg. Mensen die minder bekend zijn met de extramurale zorg, associëren thuiszorg nog vaak met ‘’billen wassen’’. Ja dat doe ik zeker, billen wassen.
De liefde voor het vak zit hem bij mij juist in het bieden van zoveel meer dan die handeling op zich. Wie is de cliënt? Op welke manier geeft hij invulling aan een fijne betekenisvolle dag? Waar geniet hij van? Waar loopt hij tegenaan? Het gesprek over deze thema´s, maakt naar mijn idee het verschil.
Tijdens het ‘’billen wassen’’, kijk ik altijd naar de kwaliteit van de huid, wat de handeling boeiend en zeer zinvol maakt. De kleur van de huid, eventuele striemen of huiddefecten, pijnklachten etc. Dit is een uitdaging. Niet iedere cliënt geeft bijvoorbeeld even adequaat antwoorden op vragen, ik kan niet zomaar even overleggen met een collega en ik ervaar helaas niet altijd de rust voor deze zorgvuldige observaties en verdieping.
We zien dan ook de consequenties wanneer we het juiste plan nog niet gevonden hebben, het is schrijnend: eenzaamheid omdat de cliënt afspraken gaat afzeggen om gênante incontinentie probleempjes voor te zijn, een (verwaarloosde) blaasontsteking wat ten grondslag lag aan de toenemende urine incontinentie, huidletsel t.g.v. vochtletsel met daardoor toename van onze zorg.
Onlangs vertelde een meneer me eigenlijk niet meer goed te durven slapen, uit angst dat zijn bed weer nat zou worden en zijn dochter wederom een berg was zou hebben. Dan ben ik dankbaar, dat ik met een beetje extra tijd en aandacht een waardevol gesprek kan voeren over de incontinentie van deze cliënt. De oplossing is soms zo simpel: betere verlichting op de gang, en de wasmand op een andere plek zodat het toilet beter te bereiken is en de angst om te vallen verminderd. Ja, de angst om te vallen in de nacht, daardoor had hij bij voorbaat al spanningen, dat bleek het probleem bij meneer.
Een ander voorbeeld. Onlangs vertelde een dame dat ze haar kaartmiddag voor zondagmiddag ging afzeggen, bij doorvragen bleek dat ze bang was het toilet niet op tijd te halen en dat haar inlegger de urine niet zou absorberen. We spraken nog even door over de aard van dit probleem. Abena stuurde enkele proefexemplaren naar mevrouw van inleggers met een groter absorptievermogen speciaal voor bij een uitstapje. Na een week voelde mevrouw zich met door het juiste incontinentiemateriaal weer zelfverzekerd genoeg om het kaartclubje te bezoeken. Met hierdoor verminderd gevoel van eenzaamheid, meer mobiliteit, meer plezier, uitdaging van het brein door het spel en het belangrijkste wat ze me zei op zondagavond: ´het was zo leuk! Ik ben een bevoorrecht mens dat ik dit nog allemaal kan ondernemen op mijn 90e’.
Iedereen kent het gevoel van voldoening in je werk, als je juist dat extra stukje kwaliteit van zorg kunt bieden aan een kwetsbare cliënt. Dankzij het besef van het belang van persoonlijke aandacht, het plezier erin en de succeservaringen, ben ik inmiddels dagelijks, misschien wel continu, bewust en actief op het gebied de schrijnende gevolgen van incontinentie. In het intakegesprek en in het zorgplan heeft bijvoorbeeld (in)continentiezorg een vaste plek gekregen bij mij en mijn collega’s.
Kom je er niet helemaal uit met de keuze van een product, heb je vragen of wil je meer informatie? Neem dan contact met ons op.
